ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ
Διδακτορική διατριβή
Γραφή έργου: 2001-2005,Λυκαβηττός-Ιωάννινα
Επιβλέπων καθηγητής: Λάμπρος Σταύρου, καθηγητής ψυχολογίας αποκλίνοντος παιδιού και ειδικής αγωγής , Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Ψηφιακή βιβλιοθήκη Πανεπιστημίου Ιωαννίνων,2006, Ιωάννινα.
copyright 2006 Σμαρώ Θ. Μανούδη
Περίληψη: To παραπάνω έργο διερευνά τα προβλήματα του ορφανού και εγκαταλελειμμένου παιδιού μέσα από τα έργα της Αγγλικής, Γαλλικής και Ελληνικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα. Στον απόηχο της φιλοσοφίας του Jean-Jachues Rousseau εξετάζονται τα έργα των Victor Hugo Les Misérables, Ch.Dichens Oliver Twist, Charlotte Brontë Jane Eyre, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη Διηγήματα και ποίηση του 19ου αιώνα του ρομαντικού ποιητή Ηλία Ζενεμβίση.
Τα προβλήματα τα οποία αφορούν τη στέρηση υλικών και συμβολικών αγαθών , τη συναισθηματική στέρηση ,τη σωματική και ψυχική βία, την εκπαίδευση ,την παιδική εργασία, την παιδική παραβατικότητα, την κοινωνική περιθωριοποίηση, είναι κοινά και διαμορφώνουν έναν ρομαντικό ήρωα, το παιδί -σύμβολο διαμαρτυρίας, τα δικαιώματα του οποίου προβάλλουν οι μεγάλοι συγγραφείς του 19ου αιώνα εκατό και πλέον έτη πριν υπογραφούν οι συμβάσεις για τα δικαιώματα των παιδιών. Εξετάζονται επίσης οι ποιοτικές και ποσοτικές διαφορές των παραπάνω προβλημάτων, οι οποίες αντανακλούν το διαφορετικό επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής συγκρότησης ανάμεσα στην έντονα βιομηχανοποιημένη Αγγλία τη λιγότερο βιομηχανοποιημένη και με βιοτεχνική συγκρότηση Γαλλία και την υπό διαμόρφωση νεοσύστατη ελληνική κοινωνία κατά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα. Οι φωνές διαμαρτυρίας των ακτιβιστών συγγραφέων συμπλέουν με το μεγάλο λογοτεχνικό κίνημα του ρομαντισμού και προετοιμάζουν τις μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις του 20ού αιώνα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ: ΘΟΔΩΡΗΣ ΣΕΡΓΕΝΤΑΝΗΣ
